مقایسه هیستوپاتولوژیک آماس پری اپیکال متعاقب آماده سازی کانال با استفاده از تکنیک های اینسترومنتیشن دستی و چرخشی در دندان های گربه

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه هیستوپاتولوژیک آماس پری اپیکال متعاقب آماده سازی کانال با اینسترومنتیشن دستی و سیستم چرخشی پروفایل در دندانهای گربه بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی از 30 گربه سالم و بالغ استفاده شد. در هر یک از گربه ها یک دندان به عنوان کنترل منفی در نظر گرفته شد و سه دندان کانین باقیمانده با یکی از تکنیکهای اینسترومنتیشن آماده شدند: (1) step back با استفاده از فایلهای k-type استنلس استیل (2) crown down با استفاده از فایلهای ni- ti (3) سیستم چرخشی پروفایل gt در سرعت 150rpm. سپس حیوانات در پریودهای 8، 24 و 48 ساعت پس از اینسترومنتیشن وایتال پرفیوژن شدند. دندان کانین به همراه مقداری از بافت ساپورت کننده از فکین جدا شدند، سپس دکلسیفیکاسیون و مراحل آماده سازی لابراتواری صورت گرفت. پس از بررسی مقاطع، داده ها با استفاده از آزمون غیرپارامتری kruskal wallis مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که: انفیلتراسیون سلولهای آماسی در ناحیه و نیز انفیلتراسیون سلولها به فضای مغز استخوان اطراف با گذشت زمان افزایش داشت و در اینتروال 48 ساعت حداکثر بود (p<0.05). اگر چه میزان انفیلتراسیون سلول های آماسی، ادم، وازودیلاسیون و انفیلتراسیون سلول های آماسی به مغز استخوان در گروه های پروفایل، crown down کمتر از گروه step back بود ولی تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: بنابراین در دندان های وایتال بدون ضایعه پری آپیکال، استفاده از روش های مختلف اینسترومنتیشن تفاوت معنی داری در آماس ناحشه پری اپیکال ایجاد نمی کند.